Hopla, we doen eens lekker wild en introduceren een nieuwe blogrubriek! In Lotte Leest ga ik op zoek naar boeken die mij iets kunnen bijbrengen. Boeken over het ondernemerschap. Boeken over marketing. Boeken over time management – ik bekijk het breed. Over elk gelezen boek schrijf ik hier een korte review. Omdat ik de boekbesprekingen uit mijn schoolcarrière mis, maar vooral om jullie te laten weten of het de moeite is. You’re welcome.
Voor deze eerste editie ging ik voor Shoe Dog. En wat blijkt, de biografie van Nike-oprichter Phil Knight is een bron van motivatie voor elke ondernemer.
Waar gaat dit over?
Surprise, surprise, Nike is niet geboren als uit de kluiten gewassen sportbedrijf met bijna 75.000 mensen in dienst, een van de meest herkenbare logo’s ter wereld en een stel schoenen in bijna elke schoenkast ter wereld. Integendeel. De sportgigant begon in 1964 als een wild idea van de Amerikaanse hobbyhardloper Phil Knight en groeide niet zonder slag of stoot uit tot de pionier die we nu kennen.
Ik hoorde iemand dit boek een mustread voor elke ondernemer noemen, maar ik twijfelde, wat wat zou ik als copywriter hebben aan het verhaal van een schoenmarchant? Toch wel wat, zo blijkt.
Het oordeel van yours truly
Als beginnend ondernemer en beginnend jogger (en af en toe een behoorlijke sukkel op beide vlakken) vond ik dit boek een verademing. Ik heb het vermoeden dat het verhaal behoorlijk geromantiseerd is, maar dat maakt ook wel dat het megavlot leest en op heel veel vlakken inspirerend werkt. En als dat het resultaat is, mag er van mij gerust wel wat aangedikt worden.
Verwacht geen hapklare businesstips of geheime recepten om zelf sportschoenrubber te fabriceren. Wat je wel krijgt is een eerlijk verhaal met niet alleen een succesvol einde (sorry voor de spoiler), maar vooral ook heel veel bumps in the road.
Om te onthouden
Zelfs de groten der aarde zijn begonnen als absolute nitwits. Het werkt troostend dat de oprichter van Nike in de beginjaren geïmporteerde schoenen verkocht vanuit zijn oude auto. Het geeft een vreemd soort hoop dat ook hij om geld moest vragen, bij zijn ouders, bij de bank en zelfs bij familie van werknemers. Het stelt gerust dat zelfs hij zich door talloze belangrijke meetings gebluft heeft.
Er zijn tientallen momenten in de geschiedenis van Nike waarop het bedrijf op het randje van de afgrond stond. Ze zijn er nooit ingestort, maar zelfs dat had vaak meer te maken met goed uitgedraaide improvisatie dan met doordachte strategieën.
En toch is het hen gelukt.
Wat ontbreekt er?
Ik bleef wél wat op mijn honger zitten wat betreft de marketingkant van het verhaal. We lezen alles over het verhandelen, ontwerpen en bestellen van schoenen, het zoeken van fabrikanten en het openen van filialen, maar er wordt weinig aandacht gegeven aan hoe Nike de marketingmachine is geworden die ze vandaag is (dit fantastische filmpje al gezien?). Het ontwerp van de ‘swoosh’ komt kort ter sprake (de designer ervan kreeg er at the time zowaar de volle 35 dollar voor), maar daar moest ik het zo ongeveer mee doen. Spijtig, maar in de eerste plaats is dit natuurlijk het verhaal van Phil Knight zelf, en hij was nu niet meteen het marketinggenie van de hele bende.
Op dat vlak onthoud ik dus maar gewoon dat Nike bijna Dimension Six had geheten (bijna even catchy) – Phils beste suggestie – ware het niet dat een medewerker vlak voor de deadline een droom had waarin de naam Nike tot hem kwam. Ik noteer: genoeg slapen is belangrijk.
Wie moet dit lezen?
Het boek is niet alleen voor sporters. Niet alleen voor mensen die schoenen willen importeren uit Japan. Niet alleen voor CEO’s in wording. Eigenlijk is het gewoon prettig om te lezen voor iedereen die zin heeft om iets op poten te zetten. Vooral als het even moeilijker gaat, valt er uit deze biografie behoorlijk wat motivatie te schrapen om opnieuw recht te krabbelen en door te gaan.
I quote
“I told myself: Let everyone else call your idea crazy… just keep going. Don’t stop. Don’t even think about stopping until you get there, and don’t give much thought to where “there” is. Whatever comes, just don’t stop.”
Tot zover mijn eerste boekreview sinds de middelbare school. Mocht je nog suggesties hebben voor de volgende edities, let me know!