Ik vermoed niet dat er een punt in mijn leven zal komen waarop ik alles weet (en als ik dat toch begin te denken, mag je mij altijd terug met m’n voetjes op de grond zetten), dus blijf ik ijverig bijleren. In Things I Learned deel ik wat ik de laatste weken bijgeleerd heb. Zo leer jij misschien ook weer wat bij – hetzij over mij, hetzij over starten als freelance copywriter (als dat je interesseert, vind je mijn eerste blogpost misschien ook boeiend), hetzij over andere dingen.
1. Drop het masker
(niet je mondmasker, hou dat gezellig op, goed bezig!)
Mensen willen zaken doen met mensen. Dat leerde ik tijdens een online event van Freelancers in Belgium (een online community die je nog zou doen geloven dat je wél collega’s hebt). Mensen kiezen er doorgaans voor samen te werken met personen die ze leuk vinden en vertrouwen – en niet noodzakelijk voor ronkende namen op een cv of een portfolio van 1000 pagina’s. Die laatste dingen spelen mee, maar geven vaker niet dan wel de doorslag.
Dat was een prettige les om te leren, want ik ben ook gewoon het liefst mezelf, of dat nu in een zakelijke context is of niet. Ik probeer dan ook mails te sturen die bij mij te passen (je zal me dus niet snel betrappen op een “hoogachtend” of “geachte”) en ook op social media gewoon mezelf te laten zien, in plaats van een rol te spelen (die van succesvolle onfeilbare copywriter in mijn geval).
2. Stop wat tijd in je voorstellen (maar niet te veel)
Ah, proposals. Tot voor kort was het een onschuldig woord dat ik alleen maar relateerde aan wilde flashmobs in Disneyland en tranentrekkende viral video’s op YouTube. Maar helaas, deze zorgeloze dagen zijn voorbij.
Wie freelancet, moet af en toe al eens een voorstel durven doen. En zo’n voorstel, dat is een slappe koord. Stop je er te veel moeite in en word je afgewezen, is dat veel tijd voor de vuilbak, stop je er te weinig moeite in en word je afgewezen, dan zal het betreffende voorstel je blijven achtervolgen in je nachtmerries – want wat als je nu dit en dat nog eens wat beter had uitgewerkt?
Ik stop er doorgaans nog te veel tijd in, maar ik hoop dat dat in de toekomst iets vlotter gaat. En dat ze allemaal gewoon zonder boe of ba aanvaard worden, uiteraard.
3. Afwisseling van spijs doet (mij) schrijven
Ik hoor het business coaches (en dat zijn er alleen al op Instagram bijzonder veel) vaak zeggen: find your niche. Maar kijk, de afgelopen maanden hebben weer maar eens bewezen dat dat voor mij (nog) geen noodzaak is. Ik heb opdrachten die extreem uiteenlopend zijn, en I LOVE IT. De onderwerpen waarover ik schrijf, springen alle kanten uit: van projectontwikkeling tot kerstdiners tot IT-oplossingen tot zwembaden. Binnenkort ben ik expert in alles.
Dat dat voor mij zo goed werkt, heeft te maken met mijn focus (die is nogal… all over the place) en het feit dat ik in mijn nopjes ben als ik kan bijleren over dingen waar ik nog nooit eerder bij stilstond. Ik ga dus voorlopig maar niet op zoek naar mijn niche. Sorry, coaches van Instagram.
4. Leer leven met (of van) LinkedIn
Tot een halfjaar geleden was LinkedIn voor mij het stoffigste der stoffige social media. Het kon me niet boeien, en als het niet noodzakelijk was om werk te vinden, was ik er überhaupt nooit aan begonnen. Laat me duidelijk zijn: ik vind het nog steeds stoffig. Nergens is de ratio geblaat-wol zo verstoord als op LinkedIn.
Maar het heeft me al wel veel opgeleverd. Jobs, bijvoorbeeld. Verwijzingen. En heel af en toe wel eens een nuttig inzichtje, als ik goed zoek. Ik blijf er dus voorlopig nog wel even rondhangen, ondanks al dat rondvliegend stof.
5. Kalm doen is makkelijker gezegd dan gedaan
Ik heb deze carrièrestap gezet omdat het voor mij de makkelijkste manier was om zelf te kunnen controleren of ik binnen mijn grenzen blijf. Ik sta nog altijd achter die keuze, maar mannekes, dat is niet makkelijk.
Ik ben namelijk als beginneling nog altijd enthousiast over elk klusje dat ik in mijn mailbox krijg, dus ‘nee’ zeggen is zeldzaam. Daar komt dan nog eens bij dat ik 101 ideeën heb over mijn eigen content, dat ik mijn administratie zo goed mogelijk wil doen en dat ik mijn systemen op punt wil stellen. Enfin, om maar te zeggen: ik moet mezelf er af en toe aan herinneren dat ik even op de rem mag gaan staan, als dat nodig is.
Het is nog steeds een rollercoaster, maar zo lang ik genoeg voer heb voor deze posts, gaat het de goed!
Meer lezen? Volg mij op Instagram om niets te missen!